รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า - บทที่478 ของขวัญสุดขีดที่สุด
ธิชายิ่งเริ่มก่อนเท่าไหร่ ผู้ชายก็ยิ่งอยากถอยมากขึ้นเท่านั้น
ความอยากถอยไม่ได้เกิดขึ้นทางด้านความรู้สึก แต่วิธีการที่เปลี่ยนแปลงไปต่างหาก
เขาคาดหวังกับการกระทำต่อไปของธิชา และยิ่งคาดหวังมากขึ้นเรื่อยๆ
เขาไม่ทดลองควบคุมเธออีก แต่ก็แอบหลอกล่อเธอ คอยดูการที่เธอถลำลึกลงไปเรื่อยๆ
ตอนที่ธิชายื่นมือไปจับเสื้อของเขา แรงเยอะจนเหมือนกระชาก
ธาวินรู้สึกคันในใจมาก แต่ก็ยังทำสีหน้าใจเย็นไว้ก่อน
เขามองดูธิชาด้วยรอยยิ้ม และพูดด้วยน้ำเสียงท้าทายว่า “ธิชา หนังสอนเธอแค่นี้เองเหรอ?”
น้ำเสียงดูถูกของเขาก็กระตุ้นธิชาเข้า
เธอคุกเข่าหลังตรง ยกก้นตัวเองขึ้นมาช้าๆ
จากนั้นก็นั่งลงไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
ธาวินหรี่ตาลง ออร่าที่แผ่ซ่านออกมาจากรอบกายเต็มไปด้วยความอันตราย และแฝงไปด้วยความเหี้ยมโหด
เขาเหมือนถูกยัยตัวแสบที่โหดเหี้ยมอำมหิตและมีเสน่ห์ครอบงำจุดสำคัญของเขาเอาไว้
ตายในเงื้อมมือของยัยตัวแสบได้ทุกเมื่อ
เขาสอนธิชามากับมือ……
ก่อนหน้านี้เธอเป็นแค่ฝ่ายที่ถูกกระทำ
ก็เหมือนกับแมวเหมียวตัวน้อย
เวลาส่วนใหญ่ก็เชื่อฟังและอ่อนโยนตลอด ปล่อยให้เขาลูบไล้และคลึงเคล้น
แค่มีบางครั้งที่โมโห ก็จะถูกแมวเหมียวข่วน
ธิชาที่ทั้งเขินอายและไร้เดียงสา……ทำไมถึงเปลี่ยนเป็นแบบนี้ได้กันนะ
พูดตามตรงเลยก็คือ คิมหันต์ที่อายุแค่สิบแปดปี ธาวินไม่ได้เก็บมาใส่ใจเลยสักนิด
ธิชาไม่มีทางชอบเด็กหนุ่มวัยรุ่นแบบนั้นแน่นอน
แม้เธอจะเปลี่ยนไป แม้จะบ้าหรือโง่แล้วก็ตาม
ธาวินก็ไม่คิดว่าเธอจะชอบคนแบบนั้นได้
คนที่เขาหึงจริงๆแล้วก็มีแค่ดนัยกฤต
อดีตสามีของธิชา……
ชายผู้ที่เหมือนเข็มพิษที่ทิ่มแทงธิชาไปทั้งตัวอย่างโหดเหี้ยม ทิ่มแทงจนร่างกายเธอทะลุแทบแหลกสลาย และเกือบตายไปแล้วด้วย
และเหมือนทิ่มแทงไปที่หัวใจของธาวินเหมือนกัน
ธิชาเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เทคนิคที่เป็นมืออาชีพ
ในสายตาของธาวินแล้ว เป็นผลมาจากการกระทำของผู้ชายคนนั้น
แต่แม้ในใจจะหึงมากแค่ไหน
ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า สำหรับเขาแล้ว แทบจะเป็นการท้าทายทางเพศแบบใหม่
เขาพอใจมากแล้วล่ะ
เขาไม่เคยลองแทงเธออย่างรุนแรงแบบนี้มาก่อน
น้ำหล่อลื่นของเธอไม่จำเป็นต้องเล้าโลมอะไรเลย
เธอเหมือนเป็นหญิงสำส่อนมาแต่เกิด สามารถรับแรงกระแทกและการทรมานของผู้ชายได้ทั้งหมด
…………
ธาวินเพลิดเพลินแค่ไม่กี่นาที
แต่ทว่าเขาเริ่มทนไม่ไหวแล้ว
เขาหรี่ตาลง มือใหญ่ประคองเอวธิชาไว้ นวดคลึงเบาๆ และพูดด้วยน้ำเสียงร้องขอที่แหบแห้งว่า “ธิชา ผ่อนคลายหน่อย……”
ธิชามองเขาด้วยสายตาโปร่งใส แม้แก้มจะแดงระเรื่อมากแค่ไหน แต่สายตากลับดูเงียบสงบมาก ไม่ร้อนผ่าวเหมือนเขาเลย
เธอทำได้อย่าง……คล่องแคล่ว กลับเป็นเขาที่แทบจะแตกสลายออกเป็นเสี่ยงๆได้ทุกเมื่อ
สถานการณ์แบบนี้ทำเอาธาวินรู้สึกไม่ค่อยพอใจ
เขาบีบเอวของธิชาไว้ หายใจหอบพร้อมกับพูดปลอบอย่างอดทนว่า “ธิชา เด็กดี อย่าตอดแรงสิ อย่าล้อเล่นกับพี่เลยนะ เรื่องแบบนี้……จะเอามาล้อเล่นไม่ได้ หยุดเล่นเถอะนะ”
ธิชาเบิกตาโพลงโต กะพริบตาปริบๆ
เธอพูดด้วยสีหน้าบริสุทธิ์ใจว่า “ฉันไม่ได้เล่นนะ พี่เป็นอะไรไปเหรอ?”
เธอมองหน้าธาวิน เห็นใบหน้าเขาแดงก่ำและยังมีสีหน้าบูดเบี้ยวอีก
เขาไม่เข้าใจจริงๆ
เธอโน้มตัวลงไปจุ๊บปลายจมูกของธาวินเบาๆ
พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า “พี่เริ่ม……ไม่ไหวแล้วใช่ไหม?”
ธาวินหรี่ตาลง รอบกายแผ่ซ่านไปด้วยความดุร้าย
ในที่สุดเขาก็ทนเสน่ห์ของเธอไม่ได้อีกต่อไป……
สีหน้าบนใบหน้าของธิชา และสายตาที่ไร้เดียงสาจนเหมือนคนโง่
ทำให้เขาสงสัยว่าธิชาไม่ได้ตั้งใจแกล้งเขา แค่ไม่รู้จริงๆ……
แม้ลูกศรจะอยู่บนคันแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นห่วงความรู้สึกของธิชา กลัวว่าจะเป็นการทำร้ายเธอ
แต่ทว่าคำพูดในตอนนี้ของเธอ ในที่สุดก็เปิดเผยเรื่องที่เขาเสแสร้งอยู่
ธาวินหรี่ตาลง กระแทกแรงๆโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย
ธิชาร้องครางเสียงเบา
ร้องเสียวจนทำเอาน้ำแทบทะลักออกมา
ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหว ตบไปที่ก้นของเธอเบาๆ
ใบหน้าที่บริสุทธิ์ของธิชาก็แดงระเรื่อ น้ำตารื้นขึ้นมาเต็มขอบตา
พูดบ่นเสียงหวานว่า “ทำไมพี่ต้องตบก้นฉันด้วย?”
ชายหนุ่มหรี่ตาลง กระตุกมุมปากช้าๆ แสยะยิ้มเหมือนผู้ร้าย
“ธิชา พี่ให้โอกาสเธอแล้ว แต่วันนี้……เธอตั้งใจรนหาที่เอง พี่ว่าเธอคงไม่อยากมีชีวิตต่อแล้วสินะ!”
ธิชาแกล้งมองเขาอย่างสับสน แต่กลับไม่ตอบอะไรเขา
ในที่สุดธาวินก็อดไม่ไหว เขาลุกขึ้นและพลิกตัวธิชาอย่างรุนแรง
จัดแจงท่าของเธอให้เหมือนสัตว์สี่ขา
ในเมื่อก่อน……นี่เป็นวิธีที่เขาชอบมากที่สุด
และในขณะเดียวกันก็เป็นท่าที่ทำให้ธิชาตัวสั่นคลอนมากที่สุด
แต่ทว่าในตอนที่เขาแทงทะลวงเข้าไปอย่างรุนแรง สีหน้าของธิชาก็เหมือนจะตายอยู่แล้ว
แต่เธอก็ไม่ได้มีสีหน้าหวาดกลัวใจใดๆ
ท่าทีของเธอเป็นเหมือนหญิงสำส่อนจริงๆ
แต่ก็เป็นสาวน้อยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว
ทั้งความเหน็บหนาวและความร้อนแรง แผดเผาทรมานหัวใจของชายหนุ่ม จนแทบจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ
…………
ธาวินไม่กล้าฝันเลยว่า ธิชาจะให้ของขวัญชิ้นใหญ่กับเขากะทันหันแบบนี้
เหมือนเป็นวิธีที่สุดขีด ทำให้ฝันเขาเป็นจริง
ตอนที่จบแล้ว ฟ้าก็เริ่มมืดแล้วด้วย
เป็นเวลาตอนเย็น ช่วงที่พระอาทิตย์กำลังตกดินพอดี
ร่างกายของธิชากับเขาทับซ้อนกัน ขนาดแขนขายังซ้อนกันเลย
ทั้งสองเหมือนแช่อยู่ในน้ำ สบายจนขี้เกียจขยับตัว
ม่านปิดไม่แน่น
มีแสงสว่างเล็ดลอดเข้ามาเล็กน้อย
ธิชาเหมือนแมวเหมียวที่ขี้เซา เธอหรี่ตาลง และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า “พระอาทิตย์ตกวันนี้สวยมากเลย……”
ชายหนุ่มก้มหน้ามองดูความสวยของเธอ เขาไม่มีอารมณ์ดูบรรยากาศที่สวยงามนอกจากเธออีกแล้ว
กว่าจะแยกตัวออกจากกัน
ธิชาก็นอนขดตัวและตะแคงข้าง งีบหลับด้วยท่าที่เธอสบายที่สุด
ธาวินยังคงเป็นเหมือนเมื่อก่อน อยากจะอุ้มเธอไปอาบน้ำ
แต่ทว่าธิชากลับพูดอย่างเหนื่อยล้าว่า “ฉันขี้เกียจขยับ ตอนนี้แค่อยากนอนเฉยๆ”
ธาวินก็เลยไม่ได้ลุกขึ้น และนอนข้างๆเธอ
ค่อยๆฟื้นสติจากราคะ ลากเขาเข้าสู่ความเป็นจริงทีละนิด
เขาจ้องมองธิชาอยู่นานโดยไม่พูดอะไร
ธิชาลืมตาขึ้นช้าๆ เห็นสีหน้าเขาเป็นแบบนี้ ก็รู้สึกน่าขำมาก
เธอหัวเราะเสียงเบา ถามอย่างไม่เข้าใจว่า “พี่มองฉันทำไม หน้าฉันมีอะไรติดอยู่หรือไง?”
ธาวินพูดโดยไม่คิดว่า “ฉันรู้สึกว่าเธอเปลี่ยนไปมากเลยนะช่วงนี้ ธิชา เธอรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปบ้างไหม?”
ธิชาขมวดคิ้วครุ่นคิด จากนั้นก็พูดว่า “ฉันก็มีความรู้สึกนั้นเหมือนกัน เหมือนตัวเองโตขึ้นมา อืม ก็คือความรู้สึกโตขึ้นแล้ว แต่แค่โตเร็วไปหน่อย เหมือนรู้สึกว่าตัวเองฉลาดขึ้นกว่าเมื่อก่อนด้วย บางเรื่องที่ไม่ว่าเมื่อก่อนจะคิดยังไงก็คิดไม่ออก ตอนนี้ก็เข้าใจทั้งหมดแล้วล่ะ”
สีหน้าของธาวินยังคงอยู่ในความสงบใจเย็น
สิ่งที่เขาเป็นห่วง ก็คือการที่ธิชานึกถึงเรื่องในอดีต
เรื่องพวกนั้นที่……เขาอยากให้ธิชาลืมไปตลอดกาล
แต่อาการตอนนี้ของธิชาไม่เหมือนกับนึกอะไรได้เลยนะ
แต่นิสัยเปลี่ยนไปเร็วมาก เหมือนในระยะเวลาสั้นๆ จากเด็กสาวอายุสิบกว่าขวบ ก็กลายเป็นสาววัยรุ่นอายุสิบหกสิบเจ็ดที่ดื้อรั้นแล้ว
แต่ตามหลักของเกล้าแก้วแล้ว อายุในความทรงจำของธิชากำลังเปลี่ยนแปลง เธอเติบโตในค่ำคืนเดียว ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่
ธาวินยื่นมือไปลูบเส้นผมที่เปียกปอนเพราะเหงื่อของเธอ
“ธิชา เธอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในเมื่อก่อนได้ไหม?”
ธิชากะพริบตาแล้วส่ายหน้าพูดว่า “ไม่นะคะ”
ธาวินก็ถามต่อว่า “เธอรู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง มีความเกี่ยวข้องกับคิมหันต์ไหม? ฉันว่านะ เหมือนพอเธอเล่นกับคิมหันต์ได้ไม่นาน ก็เปลี่ยนแปลงไปมากเลยนะ”
ธิชาครุ่นคิดแล้วพูดว่า “อาจจะมั้งคะ สนทนากับคิมหันต์สนุกมากเลย ฉันรู้สึกสบายใจมาก อืม……น่าจะเป็นแบบนั้นนะ”
ธาวินเงียบไปสักพักใหญ่ ยังคงลูบผมของเธอเบาๆ
นานมากกว่าจะพูดขึ้น เห็นได้ชัดว่าเป็นผลลัพธ์จากการคิดวิเคราะห์มาแล้ว
“แม้เงื่อนไขภายนอกของคิมหันต์จะดีมาก แต่จากที่ฉันเข้าใจ นิสัยน่าจะเป็นที่รักของทุกคน ฉันไม่ว่าอะไรที่เธอจะเป็นเพื่อนกับเขา แต่ว่า……เบื้องหลังของตระกูลกิติสัททานนท์ค่อนข้างซับซ้อน พ่อของคิมหันต์ชื่อว่าอินทัช เขาทำธุรกิจหลากหลายอย่าง รวมไปถึง……ทำงานในด้านมืดและขาวรวมกัน ตระกูลกิติสัททานนท์ไม่ใช่ครอบครัวธุรกิจธรรมดาๆ ความซับซ้อนคงซ่อนอยู่เบื้องหลัง แม้จะไม่รู้ว่าเกี่ยวข้องกับคิมหันต์ไหม แต่พี่ก็หวังว่าเธอจะรู้จักป้องกันตัวเอง มีเพื่อนได้ แต่เพื่อนอย่างตระกูลกิติสัททานนท์ พยายามรักษาระยะห่างไว้จะดีกว่านะ”
ธาวินยังคงพูดดีอยู่ แต่น้ำเสียงของเขาก็แฝงไปด้วยคำสั่ง
ธิชากลับไม่มีแรงแล้ว แต่ก็ยังถามโดยไม่ได้คิดอะไรว่า “แต่ตอนนี้คิมหันต์เป็นแฟนของฉัน ฉันจะรักษาระยะห่างกับเขายังไง?”