รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า - บทที่ 412 ทะเบียนสมรสเป็นของปลอม การแต่งงานก็เป็นเรื่องโกหก
- Home
- รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า
- บทที่ 412 ทะเบียนสมรสเป็นของปลอม การแต่งงานก็เป็นเรื่องโกหก
สีหน้าของธิชาค่อยๆ เปลี่ยนจากซีดขาวกลายเป็นแดงก่ำ
นี่คือปฏิกิริยาของเธอภายใต้ความโกรธ เธอเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่วรรจชนกอย่างโกรธแค้น
แต่สีหน้าของวรรชนกกลับไม่เปลี่ยนแปลงเลย แม้แต่น้ำเสียงก็ยังอยู่ระดับเดียวกัน ไม่มีความปั่นป่วนใดๆ
“คุณธิชา เรื่องที่คุณทำร้ายคนโดยเจตนาแบบนี้ แต่ดนัยยอมยกโทษให้คุณ มันเป็นผลมาจากการเห็นแก่ความรู้สึกในอดีต ถ้าคุณยังไม่เลิกหมกมุ่น ไม่เพียงแต่คุณจะไม่ได้รับประโยชน์แม้แต่น้อย แต่ยังอาจสร้างปัญหาให้ตัวเองได้ตลอดเวลา”
ธิชาเชิดคางขึ้น ดวงตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่ออย่างเสียดสี เธอกะพริบตาและพูดน้ำเสียงกร้าว “หมกมุ่นงั้นเหรอ ฉันแค่อยากเห็นลูกสาวแท้ๆ ของตัวเอง! นี่คือสิ่งที่คุณเรียกว่าหมกมุ่นงั้นเหรอ ก่อนหน้านี้ไม่นานฉันไปหาคุณด้วยความนอบน้อม คุณบอกฉันกับปากว่าไม่มีเจตนาอะไรกับลูกของฉัน……”
เธอยิ่งพูดยิ่งใส่อารมณ์ หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงรุนแรง ถึงขั้นยื่นมือไปที่ไหล่ของหญิงสาว และผลักอย่างแรง
ชายหนุ่มตะโกนห้ามด้วยความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด “ธิชา คุณกำลังทำอะไร!”
ธิชาสูดหายใจเข้าลึก ดวงตาสีแดงเข้มเต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท
ยิ่งดนัยกฤตห้ามปรามมากเท่าไร เธอก็ยิ่งรู้สึกคับแค้นและโกรธจากก้นบึ้งของหัวใจมากขึ้นเท่านั้น
มีสิทธิ์อะไรเอาลูกสาวที่เธอตั้งครรภ์มาแปดเดือนกว่าไปเป็นของคนอื่น
ปีศาจเหล่านี้คิดว่าเธอเป็นอะไร คิดว่าเธอเป็นแม่อุ้มบุญงั้นเหรอ
แต่ธิชาที่ยิ่งใกล้แตกสลายเข้าไปทุกที ความเฉยเมยและการดูถูกในดวงตาของวรรจชนกก็ยิ่งแทงทะลุหัวใจลึกลงถึงกระดูก
ในที่สุดธิชาก็ไม่พอใจอยู่แค่การผลักแรงๆ เท่านั้น เธอยกมือขึ้นตบวรรชนกโดยไม่มีคำเตือน——
เสียงดังคมชัดและทรงพลัง บรรยากาศในห้องนอนใหญ่เหมือนจะตกลงไปสู่จุดเยือกแข็งครู่หนึ่ง
ดวงตาของธิชาแดงก่ำ แผดเสียงพร้อมด้วยน้ำตาคลอเบ้า “พวกคุณ……พวกคุณแต่ละคนมันปีศาจทั้งหมด! พวกคุณไม่สมควรเป็นมนุษย์! พวกคุณควรตกนรก!”
ใบหน้าของวรรจชนกสงบต่อปฏิกิริยารุนแรงและดุเดือดของธิชา แต่เธอเพียงมองดนัยกฤตด้วยสายตาไม่พอใจและคับข้องใจเป็นครั้งคราว
ในที่สุดดนัยกฤตเลิกผ้าห่มลุกขึ้นอย่างทนไม่ไหว มือแข็งแรงบีบแขนของธิชาแน่น
“คุณสร้างปัญหาพอหรือยัง ชีวิตคุณเคยชินกับการเอาชนะทุกอย่างได้ด้วยการร้องไห้และสร้างปัญหาหรือไง เรื่องของดวงใจผมย้ำเป็นครั้งสุดท้าย หยุดพูดถึงอีก! หากคุณไม่สามารถเอาชนะอุปสรรคในใจของคุณได้ ก็คิดซะว่าลูกสาวคุณตายไปแล้ว! ธิชาผมขอเตือนคุณ ถ้าคุณกล้าสร้างปัญหาอีกครั้ง ผมจะไม่ยกโทษให้คุณง่ายๆ ไสหัวออกไป!”
ธิชาจำไม่ได้ว่าสุดท้ายแล้วตัวเองออกจากห้องนอนของดนัยกฤตอย่างไร
สำหรับเธอแล้ว ความผิดพลาดในหน่วยความทรงจำปรากฏขึ้นตอนดนัยกฤตขับไล่เธอ
ในคราวต่อไป ไม่ว่าเธอจะโวยวายหรือคลุ้มคลั่งแค่ไหน ดนัยกฤตก็ไม่เคยตอบเธอเลยแม้แต่น้อย
ไม่เพียงเท่านั้น ธิชายังได้เห็นว่าดนัยกฤตกับวรรจชนกประกาศการแต่งงานของพวกเขาในข่าวรายงานสดหลังจากผ่านไปเพียงสามวัน
วรรจชนกประกาศต่อหน้ากล้องอย่างหน้าชื่นตาบาน ว่าเธอกับคุณดนัยกฤตเป็นคู่รักกันมานานหลายปีแล้ว คบกันมาตั้งแต่วัยรุ่น เคียงข้างกันเสมอมา แต่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเปิดเผยข่าวการแต่งงานให้เพื่อนรู้ ส่วนใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น เช่นการรั่วไหลความเป็นส่วนตัว เช่นเดียวกับความผันผวนของราคาหุ้นของทั้งสองบริษัท ความตื่นตระหนกโดยไม่จำเป็นในหมู่ผู้ถือหุ้น และอีกมากมาย
จู่ๆ ข่าวนี้ก็เปิดเผย ทั้งเมืองต่างโกลาหล
มีข่าวลือมานานแล้วในแวดวงคนดังว่าดนัยกฤตมีภรรยาที่ซ่อนไว้ และตอนนี้ก็เป็นที่รู้จักในนามวรรจชนก แน่นอนว่าเป็นเรื่องราวที่ดีของการร่วมพันธมิตรที่แข็งแกร่ง
แต่ผลกระทบต่อธิชามีมากกว่านั้น คู่สามีภรรยาดนัยกกฤตวรรจชนกถึงขั้นถ่ายรูปครอบครัวกับเด็กทารกหญิงแรกเกิด ส่วนเล็กๆ ของภาพถ่ายที่ตีพิมพ์ในสื่อดูน่าอิจฉา
ในภาพถ่ายที่เผยแพร่ โมเสกคลุมเครือตรงเด็กหญิง นี่คือการปกป้องความเป็นส่วนตัวของเด็กทารกอย่างชาญฉลาด
ธิชามองเห็นแต่โครงร่างของลูกสาวในรูปที่พร่าเบลอ
เธอ…ตัวเล็กมาก เหมือนลูกน้อยตัวจิ๋ว
ธิชาไม่คิดว่าดนัยกฤตจะโหดร้ายขนาดนี้ แม้แต่หน้าตา แค่เพียงหน้าตาก็ไม่ยอมให้เธอเห็น
เธอจ้องมองหน้าจอที่ตัวเองถูกตรึงไว้ มองใบหน้าเล็กที่พร่าเบลอไปหมดของดวงใจ จิตใจหลงเหลือเพียงความเคียดแค้น
ผ่านมากว่าครึ่งเดือนแล้ว และผ่านไปกว่าครึ่งเดือนแล้วตั้งแต่ให้กำเนิดลูกสาวที่คลอดก่อนกำหนด แต่กลับยังไม่ได้เห็นหน้าเลย ตอนนี้เธอยังไม่รู้เลยว่าลูกสาวของตัวเองหน้าตาเป็นแบบใด
สภาพจิตใจของธิชาผิดปกติมาก ในตอนแรกเธอรู้สึกว่าตัวเองทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าหลังคลอดจริงๆ
อุบัติการณ์ของภาวะซึมเศร้าหลังคลอดมีสูงมาก และมารดาส่วนใหญ่จะมีอาการซึมเศร้า ซึ่งมีระดับอาการเพียงเล็กน้อยหรือรุนแรงแตกต่างกันไปเท่านั้น
ธิชาใช้เวลาไปประมาณอีกหนึ่งสัปดาห์ เธอจึงเริ่มตระหนักได้ว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับตัวเอง
หลายครั้งมาก ที่เธอลืมสิ่งที่เธอทำเมื่อสักครู่นี้ หรือถึงขั้นที่ตัวเองลงไปชั้นล่าง แล้วจู่ๆ ก็ลืมว่าตัวเองลงมาชั้นล่างเพื่อทำอะไรไปโดยฉับพลัน
เกิดสถานการณ์เช่นนี้หลายรอบมาก ธิชารู้ว่าตัวเองผิดปกติ แต่กลับไม่ยอมใส่ใจให้ลึกซึ้ง
ความคิดเดียวของเธอ……คือการเอาลูกสาวกลับคืนมา
แต่ไม่ว่าปีนี้จะถึงช่วงอายุที่แข็งแกร่งเพียงใด เธอก็ยังไร้พลังที่จะต่อสู้อยู่ดี
มันเหมือนกับการถูกบังคับให้เข้าสู่วัฏจักรของอารมณ์ที่ซ้ำซากจำเจ
ไม่ว่าจะวนซ้ำกี่รอบ ก็ไร้หนทางแก้ไข
ไม่เพียงธิชาที่ตระหนักถึงปัญหาของตัวเองได้ แต่น้าปวีณาก็ยังค้นพบมันด้วย
น้าปวีณาสงสัยว่าสภาพจิตใจของธิชาไม่ใช่แค่ภาวะซึมเศร้าหลังคลอดตามปกติ นอกจากนี้เธอยังเสนอความคิดเห็นของตนเองต่อหมอที่ตรวจธิชาด้วย
อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าหมอขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเกี่ยวกับเมียน้อยซึ่งไม่เป็นที่โปรดปรานอย่างธิชา
น้าปวีณาบอกซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่หมอกลับพูดอย่างขอไปที “เพราะคุณธิชาสูญเสียลูกของตัวเองไป ความเจ็บปวดประเภทนี้ต้องใช้เวลาในการรักษา ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา อาการของเธอไม่ดีเท่าไร คนเป็นหมอก็ช่วยอะไรไม่ได้ ถ้าจำเป็น สามารถเชิญครอบครัวและเพื่อนมาอยู่กับเธอได้”
แม้ธิชาจะอยู่ในสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ แต่ยังคงยืนกรานที่จะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการพยายามต่อสู้เพื่อเรียกคืนสิทธิ์ในการเลี้ยงดูดวงใจ
ความรู้ทางวิชาชีพของเธอสามารถทำได้เฉพาะกาลเตรียมการขั้นพื้นฐาน และบ่อยครั้งที่เธอหันไปขอความช่วยเหลือจากรุ่นพี่ผู้ชายซึ่งมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตัวเอง
ทวีเป็นรุ่นพี่ของธิชาและเป็นทนายที่ค่อนข้างใจเย็นลุ่มลึก ไม่ว่าจะเป็นด้านอาชีพหรือด้านส่วนตัว เขาค่อนข้างสมบูรณ์แบบ ที่สำคัญกว่านั้นคือ ในความเข้าใจของธิชา พ่อแม่ของทวีเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยทั้งคู่ เติบโตในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ พวกเรื่องราววุ่นวายและความสกปรกของชนชั้นสูงในเมืองJนั้นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องหรือความเข้าใจมากมายนัก
หลังจากฟังประสบการณ์ของธิชา ตอนแรกก็ตกใจ แต่หลังจากทำความเข้าใจจนชัดเจนก็สามารถตัดสินใจได้ในทันที
เขาไม่กลัวอำนาจของดนัยกฤต จึงรับทำคดี
แต่เขาเตือนธิชาว่าคดีนี้เกี่ยวพันอย่างกว้างขวาง ถ้าเรื่องดังออกไป อาจถึงขั้นเกี่ยวข้องกับคดีสมรสซ้อน และคดีความทางอาญาอื่นๆ ไม่ใช่แค่คดีขอสิทธิ์เลี้ยงดูทั่วไป
คนทั่วไปจะสงสารเด็กสาวเปราะบางที่ผ่านเรื่องราวอันซับซ้อนอย่างธิชา และทวีก็ใช้ความพยายามอย่างมากในการเตรียมความพร้อมก่อนสำหรับเรื่องนี้
แต่สองวันต่อมา ผลการสืบสวนที่ทวีส่งต่อให้ธิชา กลับทำให้เธอตกตะลึง
ดนัยกฤตจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ร้ายกาจตัวนี้……
เขาไม่มีการทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายเลย
ปัญหาเรื่องการสมรสของเขา ไม่มีความเกี่ยวข้องที่เป็นไปได้ในคดีสมรสซ้อน
ทวีบอกว่า เขาได้สืบสวนอย่างละเอียดแล้ว ในเมืองJ และแม้แต่ในประเทศA ล้วนแล้วแต่ไม่เคยมีร่องรอยของการแต่งงานระหว่างธิชากับดนัยกฤต อีกนัยหนึ่งคือ ทะเบียนสมรสที่ธิชาเคยได้เห็นกับตา ถึงมันจะดูเหมือนจริงมาก มองไม่เห็นความบกพร่องโดยรวมแม้แต่น้อย และทุกคนในคฤหาสน์……ซึ่งอยู่ในวันที่ธิชาได้เปลี่ยนนามเป็นคุณนาย และผู้คนที่อยู่รอบตัวดนัยกฤต ก็มีส่วนน้อยที่รับรู้เรื่องจริงของการแต่งงานลับๆ ของเขา
แต่ปัญหาคือ การแต่งงานครั้งนี้ ไม่ได้มีผลทางกฎหมายในประเทศA
นี่เป็นการสมรสที่ไม่ถูกต้อง
สำหรับดวงใจในปัจจุบันดวงใจได้รับการยอมรับว่าเป็นลูกสาวที่เกิดจากวรรจชนกกับดนัยกฤต ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับธิชาแม้แต่น้อย
ยิ่งน่าตกใจเข้าไปใหญ่คือ
ก่อนที่วรรชนกจดทะเบียนสมรสและแต่งงานกับดนัยกฤต ธิชาได้ยินเรื่องเกี่ยวกับวรรชนกมาเพียงเดือนเดียวเท่านั้น
แต่ในสายตาของคนนอกส่วนใหญ่ พวกเขาเชื่อว่าวรรชนกเป็นภรรยาที่ที่แต่งงานลับๆ ของดนัยกฤต
ส่วนธิชา……ลูกเลี้ยงของธนาภูวนัตถ์กรุ๊ปตระกูลมาเฟียที่งดงามไร้ใครเทียบคนนั้น
ที่จริงก็ยังอยู่ในข่าวลือ แต่เกือบทุกคน……คิดว่าธิชาเป็นเมียน้อยเมียเก็บที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่โปรดปรานเท่านั้น
ไม่มีใครรู้ว่าธิชาเคยเป็นภรรยาของดนัยกฤต
ตั้งแต่ต้นจนจบ ความจริงข้อนี้เหมือนเป็นภาพลวงตาของธิชาเอง
……
ธิชาอยู่ในอาการช็อคเป็นเวลานานก็ไม่หาย
เธอหลุดออกจากความโกรธแล้ว
เธอหันหน้าไปทางวิดีโอ ริมฝีปากสั่น แต่เสียงกลับแสดงความมุ่งมั่น “เขาหลอกฉัน…….ไม่ นี่ไม่ใช่แค่การหลอกลวง นี่เป็นการสมรู้ร่วมคิด นี่เป็นการสมรู้ร่วมคิดที่เลวร้ายยิ่งกว่าแผนการร้าย ทะเบียนสมรสที่ฉันได้จากเขาทำให้ฉันเชื่อใจเขา ฉันคิดเสมอว่าตัวเองคือคุณนายภักดิภูมิเมธีจริงๆ คิดไม่ถึง…คิดไม่ถึงว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรเลย ในสายตาชาวโลก ฉันไม่ต่างจากผู้หญิงหลายสิบคนที่เขาเคยสัมผัส ได้…ต่อให้วันนี้เขาจะคำนวณทุกอย่างไว้อย่างรอบคอบ! ต่อให้ไม่มีวิธีต่อสู้เพื่อสิทธิ์เลี้ยงดูบุตรในฐานะอดีตภรรยา แต่เลือดล่ะ ฉันกับดวงใจเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด หรือว่าDNAก็ยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าดวงใจเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของฉัน!”
ทวีเก่งที่สุดในบรรดาศิษย์เก่าที่ธิชารู้จัก เขาเคยทำงานพาร์ทไทม์ในสำนักงานกฎหมายที่มีชื่อเสียงที่สุดของมหาวิทยาลัยJมาก่อนจะสำเร็จการศึกษา และได้ทำคดีความที่ยอดเยี่ยมมากมาย แต่คดีของธิชานั้นยากสำหรับเขาจริงๆ
แต่ไม่ว่ามันจะเป็นเพราะมิตรภาพในอดีต หรือสงสารเพื่อนร่วมคลาส เขาก็ยังยืนกรานที่จะทำมัน
แต่เขาต้องบอกธิชาถึงความเป็นจริงที่โหดร้ายที่สุด
กฎหมาย ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของความเป็นจริงเท่านั้น
“ใช่ DNAของคุณกับดวงใจนั้นใช้ได้แน่นอน แต่ปัญหาคือ ดนัยกฤตไม่ใช่บุคคลธรรมดาทั่วไป หากเราต้องการให้ศาลอนุมัติคำขอตรวจDNAนั้นต้องมีการเชื่อมโยงที่ซับซ้อนมาก พูดง่ายๆ คือต้องการหลักฐานที่เป็นรูปธรรมมากขึ้น ไม่อย่างนั้นศาลจะไม่เสี่ยงมีคำสั่งดังกล่าว นอกจากนี้ ธิชาคุณต้องพิจารณาจุดหนึ่ง ในเมื่อดนัยกฤตวางแผนการกับคุณ ต่อให้ศาลจะมีคำสั่งอนุญาตให้คุณพาเด็กไปตรวจDNA แต่คุณไม่เคยเห็นดวงใจเลย นอกจากพวกเขา……ไม่มีใครเคยเห็นดวงใจ ใครจะรู้ว่าพวกเขาจะส่งดวงใจตัวจริงออกมาตรวจเลือดแน่หรือเปล่า”
ธิชาเผชิญหน้ากับหน้าจอวิดีโอ สีหน้าของธิชาจมลงสู่ก้นบึ้ง
หัวใจของธิชาก็จมลงสู่ก้นบึ้งเช่นกัน
เธอกัดริมฝีปากล่าง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง “ถ้าอย่างนั้น ฉันไม่มีโอกาสชนะคดีเลย และหากหลักฐานไม่เพียงพอ ก็เท่ากับไม่เพียงพอจะยื่นฟ้อง แบบนี้เหรอ”