Summary
นิยายแปลเรื่อง ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ
“ขอโทษนะคะ คุณคือ…”
“ฟังจือหัน สามีเธอไง”
นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!
นั่งในบ้านอยู่ดีๆ จู่ๆ ก็มีสามีซะยังงั้น!
อวี๋กานกาน เป็นแพทย์หญิงผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษาโรคด้วยศาสตร์แพทย์แผนจีน เมื่อครึ่งเดือนก่อน เธอประสบอุบัติเหตุบนท้องถนนเข้าจนหมดสติไป หลังจากฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่โรงพยาบาล บาดแผลไม่ได้สาหัส แต่กลับต้องนอนพักฟื้นเป็นครึ่งค่อนเดือน หลังจากที่เธอฟื้น กลับมีผู้ชายคนหนึ่งดันมายืนตรงหน้าเธอ บอกว่าเธอความจำเสื่อม และยังบอกอีกว่าเขาเป็นสามีของเธอ!
เธอคนที่ไม่เคยมีความรัก ไม่เคยมีแฟน จะไปมีสามีได้ยังไงกัน…
“คุณเป็นใครกันแน่”
“ฟังจือหัน สามีเธอไง!”
เจ็ดพยางค์เหมือนเมื่อกี้เป๊ะ…
สรุปแล้วมันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นระหว่างที่เธอหมดสติไปกันเนี่ย ในเมื่อเธอไม่รู้จักเขา แล้วเพราะอะไรทำไมเขาถึงต้องอ้างว่าเป็นสามีของเธอด้วย หรือเธอจะความจำเสื่อมเข้าแล้วจริงๆ
Karnkarn
อ่านจบแล้วชอบเรื่องนี้ นางเอกเก่งไม่ง๊องแง๊ง ฉลาดทันคน
นางเอกเป็นเด็กกำพร้าถูกคุณปู่แพทย์แผนจีนเก็บมาเลี้ยง
ปู่ให้นางเอกเรียงลูกชายคนเล็กว่าอาจารย์ ซึ่งอาจารย์เป็นคนที่ใกล้ชิดและดูแลนางเอก
เมื่อปู่ตาย ยกร้านแพทย์แผนจีนให้นางเอกและอาจารย์ดูแล
นางเอกประสบอุบัติเหตุสลบไปหลายอาทิตย์ อาจารย์หายสาปสูญ
ครอบครัวลูกคนโตของปู่ ต้องการขายร้าน
เลยคิดแผนหลอกนางเอกว่าความจำเสื่อม และให้คนแอบอ้างเป็นคู่หมั้น
เพื่อจับนางเอกแต่งงานและยึดร้าน
พระเอกรู้แผนเลยสวมรอย บอกว่าตนเป็นสามีจดทะเบียน
นางเอกต้องใช้ฐานะสามีของพระเอกสลัดคู่หมั้น เลยต้องยอมให้อยู่ด้วย
เรื่องนี้เดาเรื่องไม่ค่อยถูก มีปริศนาซ้อนหลายชั้น จนจบเล่มก็ยังสนุก ไม่ออกทะเล
แต่หลังๆแปลแย่ คำผิดเยอะมาก ไม่แน่ใจว่าใช้กูเกิลแปลรึเปล่า
(ทะเบียนสมรสจริง พระเอกเป็นทหารเก่า อ้างว่านางเอกไม่ฟื้นเลยอยากจดทะเบียนสมรส เจ้าหน้าที่เลยทำให้ ที่พระเอกไม่ให้นางเอกเห็นวันที่เพราะเป็นวันที่นางเอกยังสลบอยู่ **เรื่องทะเบียนสมรสพระเอกบอกความจริงตอนปลายๆเล่ม)
physota
รีวิวเรื่องนี้นะครับ หลังจากอ่านไปได้ 300 หน้า
เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องที่สนุกก็ได้ เนื้อเรื่อง เป็นแนวการดำเนินชีวิตปกติ ไม่ใช่การข้ามโลก หรือเกิดใหม่อะไรทำนองนั้น
นางเอก นอกจากเก่งเรื่องวิชาแพทย์แล้วก็ไม่น่าจะมีจุดเด่นด้านอื่นอีก
.
เริ่มเรื่อง สามารถดึงความสนใจของผู้อ่านได้ดี มีประเด็นให้น่าติดตามตรงที่ อยู่ดีๆ นางเอกก็มีคนมาแอบอ้างเป็นคู่หมั้น และสามี
ถ้าใครชอบอ่านนิยายสบายๆ เรื่องนี้อาจจะเหมาะ
.
แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดในเวลาเดียวกัน เพราะผู้เขียนไม่ยอมอธิบายสักทีว่าเกิดอะไรขึ้น แต่กลับดำเนินเรื่องต่อไปเลย
บวกกับความ “หน้าด้าน” ของตัวละคร มันยิ่งหน้าหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ ไม่รู้ว่าในสังคมจีน เขาเป็นแบบนี้กันจริงๆ รึเปล่า
มีอย่างที่ไหน ผู้หญิงจะปล่อยให้ผู้ชายที่ตัวเองไม่รู้จัก แถมมาแอบอ้างว่าเป็นสามี เข้ามาอยู่ในบ้านด้วยกัน แถมยังจะหาทางออกอย่างสันติด้วยการ “หย่า”
ทั้งๆ ที่ตัวเองมั่นใจว่าไม่ได้แต่งกับเขา ไม่ว่าจะพระเอก หรือตัวร้าย ต่างก็ไล่ไม่ยอมไปทั้งคู่ ทำไมไม่แจ้งตำรวจให้มาจับตัวออกไป
.
ความไม่สมเหตุสมผลอีกอย่างก็คือ…
ทั้งๆ ที่นางเอกประสบอุบัติเหตุจนต้องนอนโรงบาล แต่กลับไม่มีญาติอยู่เฝ้าเลยสักคน พอตื่นขึ้นมา กลับเจอแต่คุณป้ามหาภัย พร้อมกับชายหนุ่ม 2 คนที่มาแอบอ้างเป็นคู่หมั้น และสามี
หรือต่อให้ญาติติดธุระ อยู่เฝ้าไม่ได้จริงๆ พอนางเอกฟื้นก็ควรจะโผล่หน้ามาหน่อย แต่นี่กลับไม่มีโผล่มาเลย ผู้เขียนก็ไม่ยอมอธิบายอะไร
ราวกับว่านางเอก มีแค่ป้ามหาภัยเป็นญาติแค่คนเดียว แค่โทรศัพท์สักกริ๊งเดียว จากญาติยังไม่มีเลย ซึ่งมันไม่สมเหตุสมผลมาก
แล้วเรื่องนี้มันก็เกี่ยวกับ “ปม” ที่ผู้เขียนวางเอาไว้โดยตรง เพราะถ้ามีญาตินางเอกโผล่มาอธิบาย ปมทุกอย่างของนิยายก็จะคลี่คลายจนหมด
Maxasiat
1-80 เข้าไปอ่านไม่ได้ครับ ติดสิทธิ์การเข้าถึง