แฝดจอมจุ้น วุ่นรักป๊าม๊า / ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน - บทที่ 227 แค่สำหรับเธอ
- Home
- All Mangas
- แฝดจอมจุ้น วุ่นรักป๊าม๊า / ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน
- บทที่ 227 แค่สำหรับเธอ
บทที่ 227 แค่สำหรับเธอ
งานเลี้ยงหลังจากนี้ ยังมีงานเต้นรำ หลังจากผ่าน งานประมูลที่เคร่งเครียดแล้ว บรรยาศกลายเป็นดีงาม มีสีสัน ปั้นหยาโกรธจนไปหลบอยู่ที่ห้องรับแขก ทิวไม่ สนจริงๆว่าต้องเสียเงินเท่าไหร่ เขาก็จะซื้อสร้อยเส้น นั้นให้ได้ เพื่อนานา นั่นคือสร้อยของแม่ ทำไมนานา ถึงอยากได้ล่ะ?
แปดสิบล้าน แพงมาก
อีกอย่างที่เธอโกรธมาก เพราะทิวมีลูกกับนานา ทิวชอบเธอขนาดนั้นเพราะเธอคลอดลูกให้เขาหรอ?
ประตูของเธอถูกเปิดออก เพื่อนเธอมาหาแล้ว พูดกับเธอว่า “ปั้นหยาจะถึงเวลางานเต้นรำแล้ว เธอ จะลงไปเต้นรำไหม?”
ปั้นหยาตอบ “ ฉันไม่มีอารมณ์ ฉันไม่ชอบผู้ชาย พวกนั้น”
“ฉันรู้ว่าเธอชอบทิว แต่เขามีคู่แล้ว แต่ว่า เธอคือ คุณหนูปั้นหยา เจ้าของงานวันนี้ ถ้าเธอเป็นฝ่ายไป ชวนเขาเต้นก่อน เขาก็คงยอม เขาไม่ปฏิเสธเธอหรอก แขกเยอะขนาดนั้นกำลังดูอยู่” แววตาของปั้นหยามีแสงสว่างขึ้นมา เงยหน้าขึ้น มา “เธอพูดจริงหรอ? เขาจะยอมจริงหรอ?”
“อันนี้เป็นเรื่องของมารยาท ทิวเกิดมาจากบ้านที่ มีชาติตระกูล เขาคงไม่เสียมารยาทปฏิเสธเธอหรอก”
“เธอพูดถูก ถ้าเขาสุภาพบุรุษพอ ต้องไม่ปฏิเสธ ฉันแน่ๆ อีกอย่าง เขาคงไม่เต้นกับนานาตลอดเวลา หรอก” ปั้นหยาเริ่มมั่นใจในตนเองขึ้นมา เธอคิดว่าที่ ทิวไม่สนใจเธอ เพราะยังไม่รู้จักเธอดีพอ
แค่เขารู้จักเธอมากกว่านี้ เธอเก่งกว่านานาสิบ เท่า ในงานเต้นรำ นานาตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะเธอเต้น ไม่เก่ง นึกถึงครั้งก่อนที่เต้นกับเธอแล้ว เธอตั้งใจ เหยียบขาเขา งานยังไม่จบก็หนีออกไป เธอกับเขาไม่ เหมือนตอนรู้จักกันใหม่แล้วๆ ตอนนี้เธอต้องเป็นคู่ เต้นรําที่ดี
“ฉันเต้นไม่เก่งจริงๆ นานาบอกเขาไว้ก่อน
ทิวกอดที่เอวของเธอ ดึงเธอเข้ามาใกล้ๆ “ฉัน สอนเธอเอง” “อืม ได้” นานาพยักหน้า ทิวยื่นมือ ออกมากอดเอวของเธอไว้ ทั้งสองเต้นเข้าไปในหมู่ คน เป็นจังหวะที่ดีมาก แขกทั้งหลายในงาน เต้นรำได้ สวยมาก นานาเต้นตามทิว ใส่เอวไปมาอย่างช้าๆ ทั้ง สองไปตามจังหวะได้สวยเลยทีเดียว
นานารู้สึกเขิลอายไม่กล้าสบตาทิว เธอรู้สึกว่า ตนเองกำลังจะละลาย ทันใดนั้น มือใหญ่ของทิวก็มา จับหัวเธอไว้ ลูบเบาๆ ใบหน้าที่เล็กของนานาพิงอก ของเธอไว้
เวลานี้ เธอไม่กล้ามองไปด้านข้าง เธอซุกอยู่ตรง อกเขาอย่างเดียว เต้นอย่างช้าๆและเธอได้กลิ่นไอ ของทิวเบาๆ
ที่มุมห้อง ปั้นหยามองพวกเขาด้วยความอิจฉา เธอกัดริมฝีปาก รอให้เพลงนี้จบ เธอจะหาโอกาสไป เต้นกับทิว
ในที่สุด เพลงนี้ก็จบ เปลี่ยนเป็นเพลงที่ผ่อน คลาย แขกเดินไปนั่งพัก ดื่มไวน์เบาๆ ปั้นหยาคิดว่า โอกาสกำลังดี เธอสวมชุดราตรีสีแดงสด สวยงามมาก เดินผ่านไปทางไหนทุกคนล้วนมองและอยากเต้นกับ เธอ แต่พวกเขาก็คงได้แต่มองปั้นหยาเดินผ่านไป เดินไปหาทิว เธอพูดด้วยเสียงสดใส “คุณทิวคะ เต้น กับฉันสักเพลงจะได้ไหมคะ?”
นานากำลังดื่มน้ำอยู่ เธอแน่นที่อก เธอไม่ชอบ ปั้นหยาเข้าใกล้ทิว เธอจ้องทิว ดูว่าเขาจะทำอะไร
“ขอโทษนะ ฉันเหนีอยแล้ว” หวตอบด้วยความ
เฉยชา
สีหน้าของปั้นหยาเปลี่ยนไป ทิวใช้คำว่าเหนื่อย ปฏิเสธเธอหรอ? เธอไม่ยอม เธอยิ้มแล้วพูด “ไม่ เป็นไร ฉันรอให้คุณพักก่อนก็ได้ค่ะ”
“คืนนี้ เวลาของฉันทั้งหมดเป็นของนานา” ทิว มองไปทางนานา ในแววตามีความรักอยู่ ทุกคนล้วน เห็นภาพนี้ ปั้นหยารู้สึกไม่ดี เธอกัดริมฝีปาก ไม่คิดว่า ทิวจะทํากับเธอขนาดนี้ และเรื่องทั้งหมดนี้ ก็เพราะ นานา ไม่รู้ว่าเธอเอายาอะไรให้ผู้ชายคนนี้กิน เขาถึง ได้หลงเธอขนาดนี้
“คุณนานาคะ ฉันชวนคู่ของคุณเต้นหนึ่งเพลง คุณมีความเห็นอะไรไหมคะ” ปั้นหยาพูดกับนานา ถ้า นานาปฏิเสธ เธอก็สามารถโกรธเธอได้
นานาตกใจ ยิ้มพูด “ฉันตัดสินใจไม่ได้ เธอถาม
เขาสิ
เธอโยนไปให้ทิว ทิวทำหน้าเครียด นี้ทำให้ปั้นห ยาไม่มีความกล้าถามอีกรอบ เธอกัดริมฝีปาก “งั้นฉัน ขอตัววนะคะ”
ในขณะที่กำลังจะไป ปั้นหยาน้ำตาคลอ เธอ กำลังจะร้องไห้ เมื่อกี้ ตอนที่เธอเดินมา ทุกคนล้วน เห็น และตอนนี้เธอโดนปฏิเสธ ทุกคนก็ล้วนเห็น
เธอที่สูงส่ง รับไม่ได้อย่างมาก เธอปิดหน้าแล้ว วิ่งไปทางห้องน้ำ คุณหญิงโรสที่ยืนอยู่ไกลๆเห็นฉาก นี้ ได้แค่ถอนหายใจ
งานเต้นรำจบแล้ว ทุกคนทยอยออกมา นานา อยากบอกลาพ่อกับแม่ เพราะตอนอยู่ในงาน เธอไม่ เห็นพ่อ เหมือนเขาไปต้อนรับแขกที่มีอายุมาก เธอหา คุณหญิงโรสไม่เจอ เธอเลยไปถามพนักงานแถวนั้น เขาชี้ไปทางชั้นสอง “คุณลองไปหาดูที่ชั้นสองนะ ที่ นั่นเป็นห้องพักผ่อนของคุณหญิงโรส” “ได้ค่ะ” นานาพยักหน้า กลับไปพูดกับทิวว่า “งั้นฉันขึ้นไปก่อนนะ คุณรอฉันสักครู่”
“ได้” ทิวตอบรับ
นานาเดินไปทางชั้นสอง เธอกำลังหาอยู่นั้น ก็ได้ ยินเสียงดังมาจากอีกห้อง ด่าด้วยความโมโห “เธอ คิดว่าเธอเป็นใคร ทำไมถึงได้ครอบครองเขา
นานาตกใจ นี่เป็นเสียงของปั้นหยา เธอยืนอยู่ที่ ประตู และได้ยินปั้นหยาด่าเธอให้เพื่อนฟัง “เธอคิดว่า หน้าเหมือนฉันแล้วจะได้รับความสนใจจากพ่อกับแม่ หรอ เธอคิดไปเอง ฉันต่างหากที่เป็นลูกของพวกเขา เธอเป็นใคร? เผลอๆเป็นลูกเมียน้อยด้วยซ้ำ