Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 1387 กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
ตอนที่ 1387 กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
”ทำไมนายถึงมาที่นี้ได้? เกิดอะไรขึ้นกับชูฮัน? แล้วแผ่นดินไหวก่อนหน้านี้มันคืออะไรกัน?” เหอเฟิงถามคำถามรัวทันทีเดินเข้ามาในห้อง
เหอเฟิงตกใจไม่น้อยกับความจริงที่ปรากฏตรงหน้าที่มีเพียงคนคนเดียวนั่งรอเขาอยู่ในห้องท่ามกลางความมืด
เหอเฟิงโพล่งออกมาอย่างงุนงง “นายเป็นใคร?”
ที่ฝั่งตรงข้ามคือเจียงเทียนชิงที่ทั้งตัวเปื้อนไปด้วยน้ำฝนสีดำจนเหอเฟิงมองไม่ออกว่าคือใคร เจียงเทียนชิงตอบกลับด้วยน้ำเสียงโมโห “ผมเหนื่อนจนไม่ได้นอนมาห้าวัน มันใช่เวลาที่ต้องมาถามหาชื่อกันมั้ย?”
เหอเฟิงจำเสียงได้ทันที เขากวาดตามองเจียงเทียนชิงๆเงียบๆอยู่พักหนึ่ง
เจียงเทียนชิงส่ายหัว “พี่ไม่รู้หรือไงว่าตอนนี้น้ำฝนมันท่วมไปขนาดไหน และน้ำฝนดำมันมีผลยังไง ไวรัสจากน้ำฝนนี้มันรุนแรงมากขนาดไหน!”
เหอเฟิงตะลึงงันอีกครั้ง เขาไม่อยากจะนึกภาพเลยว่าข้างนอกมันเกิดอะไรขึ้นบ้างโดยที่เขาไม่ได้รับรู้เรื่องราวอะไรเลย
เจียงเทียนชิงไม่มีเวลาจะมาเสีย เขารีบอธิบายสถานการณ์พร้อมกับชี้แจงข้อมูลสำคัญโดยไม่ให้ตกหล่นสักจุดแก่เหอเฟิง
หลังจากได้ยินเรื่องราว เหอเฟิงก็เงียบไปพักหนึ่ง ตาของเขาสุกวาวอย่างกำลังประมวลผลข้อมูลจำนวนมากที่พึ่งได้รับมา
ขณะเดียวกันมันก็กระจ่างว่าสถานการณ์ตอนนี้ร้ายแรงมากขนาดไหน เมืองหยินถูกแยกตัวออกไปแถมยังอาจจะจมอยู่ใต้น้ำฝนที่ตกไม่หยุดนี้ได้อีก!
เจียงเทียนชิงไม่ปล่อยให้เหอเฟิงคิดนาน เขารีบพูดต่อ “พี่ควรจะรีบเข้า ผมไม่สามารถรับประกันได้ว่าเส้นทางเดินมันจะยังคงอยู่ได้อีกนานแค่ไหน ไม่แน่วันพรุ่งนี้มันอาจจะถล่มลงไปก็ได้”
เหอเฟิงยิ้มขมขื่น “ฉันก็อยากจะรีบ แต่จะให้ทีมความลับของพระเจ้ารีบไป และทิ้งผู้รอดชีวิตกว่าสองพันให้ตายอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?”
”ผมก็ไม่สามารถควบคุมมันได้เหมือนกัน นี้คือการตัดสินใจของพี่” น้ำเสียงของเจียงเทียนชิงไม่จริงจังเลยแม้แต่น้อย ราวกับเขาต้องการจะรอดูวิธีการแก้ปัญหาของเหอเฟิง เจียงเทียนชิงตบหัวเข่าตัวเองและลุกขึ้นยืน “ผมต้องไปแล้ว วิ่งไปวิ่งมาจนล้าไปหมด”
หน้าของเหอเฟิงดำทมึงอย่างตึงเครียด “นายไม่มีข้อเสนออะไรเลย? ระหว่างทางมา นายน่าจะสังเกตเห็นบางอย่างที่เอามาเป็นข้อเสนอทางออกได้ คนพวกนี้มีสภาพไม่ต่างกับร่างไร้วิญญาณ พวกเขาไม่สามารถรีบเดินทางไปไหนได้ ไม่ต้องพูดถึงปาฏิหาริย์อะไรเลย แม้แต่การสื่อสารยังไม่รอด!”
”หัวหน้าฝากให้ผมมาบอกอย่างนึง” เจียงเทียนชิงพูดพร้อมยิ้มมุมปาก “ให้ทีมความลับของพระเจ้ากลายเป็นคนพวกเดียวกัน” นัยน์ตาของเหอเฟิงหดวูบ มันหมายความว่ายังไงกัน?
เจียงเทียนชิงยักไหล่ “ถ้าพี่ไม่เข้าใจก็ลองถามหลูปิงเซ่อดู ยังไงก็แล้วแต่ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน?”
คราวนี้ตาของเหอเฟิงมีประกายวาวขึ้นมา
”ดูเหมือนว่าพี่จะเข้าใจแล้วสินะ” เจียงเทียนชิงยิ้ม “ถ้างั้นผมไปแล้ว พี่เหอเฟิงก็รีบตามละกัน เวลาเหลือไม่มากแล้ว”
”ขอบใจ” เหอเฟิงส่งยิ้มกลับ
————————————————————–
เวลานี้ข่าวความพ่ายแพ้ของกองกำลังพันธมิตรได้แพร่กระจายไปทั่ว
กองกำลังต่างๆที่เหลือจากทั้งหมด 15 กองกำลังเริ่มทำการคำนวณสถิติข้อมูลต่างๆ ทว่าข้อมูลที่ได้มันน่าตกใจมาก เพราะจากทั้งสี่กองกำลังแต่ละทิศนั้น กองกำลังพันธมิตรทางทิศใต้ที่พ่ายแพ้ไปส่งผลให้รายชื่อมนุษย์สายพันธุ์ใหม่บนเสาหินหายไปกว่าครึ่ง!
มันแสดงให้เห็นว่ากองกำลังพันธมิตรทางใต้นั้นเต็มไปด้วยทหารมากฝีมือขนาดไหน
ที่น่าตกใจยิ่งกกว่านั้นคือหลังจากจบสงครามลง พลเอกจากทั้งหมดn15คนนั้นมี5คนเสียชีวิตไปในระหว่างสงคราม!
เพราะเหตุนี้ ขณะนี้ทั่วทั้งจีน ไม่ว่าจะทั้งค่ายขนาดเล็กหรือใหญ่ มันได้เกิดความวุ่นวายขึ้นภายในไปทั่ว ยิ่งโดยเฉพาะค่ายที่สูญเสียผู้นำไป มันเกิดความโกลาหล ผู้คนแตกตื่น ก่อจลาจลกันจนวุ่นวายไปหมด
ขณะเดียวกัน ที่ค่ายเขี้ยวหมาป่าเฮลิคอปเตอร์ที่ถูกส่งออกไปก่อนหน้านี้ก็ได้บินกลับ ทันทีที่ลงจอดคนด้านในก็รีบลงมาและมุ่งหน้าไปยังห้องประชุมที่มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงของเขี้ยวหมาป่าอยู่ในนี้กันมาหลายวันแล้ว เนื่องด้วยสถานการณ์เร่งด่วน
”เป็นอย่างไรบ้าง? หาเจอแล้วหรือยังไ?ชูฮันละ? แล้วกองทัพเขี้ยวหมาป่าละ?” ซางจิ่วตี้รัวคำถามใส่ทันทีที่อีกฝ่ายปรากฏตัวขึ้น