Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 1370 หวังไคกับความวุ่นวาย
ตอนที่ 1370 หวังไคกับความวุ่นวาย
หลังจากที่ชูฮันกลับมาที่ตะวันตกเฉียงใต้ สมาชิกของกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็เตรียมขบวนกองทัพอย่างเป็นระเบียบร้อยภายในเวลาสั้นๆ
”เกิดอะไรขึ้น? ทำไมอยู่ก็จัดขบวนกองทัพ?!”
”ลุกเร็ว ดูเหมือนกองทัพเขี้ยวหมาป่าเตรียมตัวจะเดินทางกันแล้ว!”
ทหารหลายคนรีบลุกขึ้นมาและวิ่งมามุงดูกองทัพเขี้ยวหมาป่าที่จัดขบวนกองทัพเหมือนพร้อมจะออกเดินทาง
พลเอกหลายคนก็ดูมีสีหน้ากังวล ทำให้พวกเขายิ่งสงสัยว่ามันมมีอะไรเกิดขึ้น
”ไม่มีอะไร ฉันกับกองทัพเขี้ยวหมาป่าจะไปจัดการลูกผสมเอง ขอเวลาหนึ่งคืน”
หลังจากพูดจบ กองทัพเขี้ยวหมาป่าก็เตรียมการเสร็จเรียบร้อยพอดี จากนั้นขบวนก็เริ่มออกเดินทางอย่างเงียบๆจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าด้วยซ้ำทั้งๆที่เป็นขบวนกองทัพทหารหลายพันคน
”เขาบอกว่าจะกลับมาเมื่อไหร่นะ?!” หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ พลเอกคนหนึ่งที่พึ่งหลุดจากภวังค์ก็ถามขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ
”เหมือนเขาจะบอกว่าจะจัดการลูกผสมในคืนเดียวแล้วจะกลับมา” ฉางกวนหลงตอบทั้งๆที่ตัวเองก็ยังมึนงงอยู่
”แต่ทั้งชูฮันและทีมลาดตระเวนแทบจะไม่ได้พักเลย แล้วออกไปทำสงครามอีกเนี่ยนะ?” ตวนเจียงเหว่ยยิ่งงเกิดข้อสงสัย
พลเอกหลายคนตั้งรับกับความมประหลาดใจที่ชูฮันมอบให้ไม่ทัน และไม่นานหลังจากนั้นข่าวคราวก็แพร่กระจายไปทั่วในหมู่กองกำลังพันธมิตร
”ได้ยินเรื่องนั้นรึยัง?”
”บ้าไปแล้ว กองทัพเขี้ยวหมาป่าจะไปทำสงครามกับลูกผสมเนี่ยนะ? ไปถึงศูนย์กลางเมืองหยินเลยท”
”ฉันไม่เข้าใจ พวกเขาจะทำได้ยังไง?”
”กองทัพที่มีแค่นั้น พวกเราหลายหมื่นยังแทบไม่รอดเลย”
เสียงสงสัยและตั้งคำถามมากมายดังกระจายไปทั่ว
เหวินชี่เชิงพลันปวดหัวขึ้นมาทันที “ฉันขอกลับไปกินยาแก้ปวดนอนก่อนดีกว่า พวกเนายคอยดูสถานการณ์เอาไว้ พวกหนุ่มสาวชอบทำอะไรหุนหันพลันแล่นจนหัวใจฉันทำงานตามไม่ทัน”
———————————
ทันทีหลังจากที่ชูฮันและกองทัพเขี้ยวหมาป่า หวังไคที่วิ่งหนีมาด้วยความหวาดกลัวตลอดทั้งทางก็กลับมาถึงค่ายกกลางดึก
เมื่อมาถึงหวังไคก็รีบวิ่งเข้ามาตามหาชูฮันทันที มันกระโดดตัวพร้อมตะโกนหาชูฮันไปมาอย่างร้อนใจ มันมีเรื่องสำคัญที่ต้องบอกให้ชูฮันรู้โดยเร็วที่สุด! ทว่าหลังจากวิ่งวนหาอยู่พักใหญ่ มันก็เริ่มเอะใจที่ไม่เจอทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่าสักคนเลย และทันใดนั้นมันก็ได้เจอกับกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่มันไม่รู้ หวังไคพลันตัวสั่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกกลัวในใจ
ค่ายที่คุ้นเคย บรรยากาศที่คุ้นเคย แต่ทำไมถึงไม่มีกองทัพเขี้ยวหมาป่าหรือชูฮัน พวกเขาหายไปไหน!
เกิดอะไรขึ้นที่นี้?
ขณะที่หวังไคกำลังรู้สึกกลัว ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหลังมัน “เฮ้ย นี้มันกระต่ายจิ๋วนี่หว่า!”
”จริงดิ! ตัวเล็กแค่นี้! กินได้มั้ยนะ?”
”กินบ้านแกสิ จำต้าฉิงได้มั้ย? สัตว์ประหลาดบ้าคลั่งที่ทำให้เชื่องและกลายเป็นสัตว์เลี้ยงของทีมความลับของพระเจ้า?”
”นายหมายถึงว่านี้เป็นสัตว์ที่มีรูปร่างผิดปกติใช่มั้ย?”
”ก็มันเรื่องไม่ใช่เหรอที่สัตว์ประหลาดบ้าคลั่งจะมีรูปร่างผิดจากปกติ? กระต่ายนี้…”
”ไร้สาระ รีบจับมันเร็ว!”
หลังจากที่ได้ฟังบทสนทนาของคนพวกนี้ หวังไคก็รู้เลยว่าพวกเขาต้องการจะจับมันไปทำให้เชื่องและกลายเป็นสัตว์เลี้ยงเหมือนต้าฉิง ทันทีที่หวังไคเห็นคนกลุ่มนั้นเคลื่อนไหวโดยพุ่งเป้ามาทางมัน มันก็รีบหนีไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก็มมีกลุ่มคนวิ่งไล่ตาหลังมาไม่เลิก
ไม่นานภาพของกลุ่มคนที่วิ่งไล่ตามกระต่ายขาวก็ถูกพบและกลายเป็นที่พูดถึงไปทั่วทั้งค่าย ไม่นานมันก็กลายเป็นความวุ่นวายย่อมๆ
��
ตอนที่ 1371 ง่ายๆ
ทีมนักฆ่าขนนกยังคงเป็นทีมมด่านหน้าที่เผชิญกับลูกผสมในสนามรบเหมือนเดิม
ด้านหลังห่างออกไปภายในอาคารแห่งหนึ่งก็มีทีมยิงปืนซ่อนตัวอยู่ตามช่องหน้าต่างและเล็งเป้ามายังลูกผสม
ส่วนทหารที่เหลือกว่าสามพันคนก็แบ่งกันออกเป็นทีมย่อยไปซ่อนตัวตามจุดต่างๆ พวกเขาอาศัยความมืดอำพรางตัวและพยายามกลั้นลมหายใจ
ส่วนหน้าที่ของทีมความลับของพระเจ้าในสงครามครั้งนี้คือการตามเก็บกวาด ลูกผสมตัวไหนที่ยังไม่ตายหรือเล็ดรอดไปได้ จะถูกพวกเขาตามเก็บกวาดให้เรียบร้อย เป้าหมายการฆ่าของพวกเขาคือหนึ่งร้อยเปอร์เซนต์
ทุกคนเข้าใจกันและกันโดยไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก ไม่มีความอึดอัดหรือแปลกหน้าแปลกตา ทุกคนคุ้นเคยหรือรู้จักรูปแบบ