ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล - ตอนที่ 2790 สังหาร
ตอนที่ 2790 สังหาร
เมื่อแสงสว่างบนท้องฟ้าจางหายไปแล้ว ทุกอย่างกลับกลายเป็นเงียบสงัด จานเซียนอมตะบนท้องฟ้าก็หายไปเช่นกัน
ในเวลานี้เอง บนท้องฟ้าเหลือไว้แต่เพียงรอยแยกสวรรค์ที่สยองขวัญเอาไว้ ท้องฟ้าถูกฟันจนแยกออกเป็นสองส่วน รอยแยกสวรรค์แบบนี้ไม่สามารถลบเลือนให้จางหายไปได้อยู่แล้ว เหมือนว่าสามารถคงอยู่ที่ตรงนั้นตราบนานเท่านานอย่างนั้น
นอกเหนือจากบนท้องฟ้าได้คงไว้ซึ่งรอยแยกสวรรค์ที่ไม่สามารถลบเลือนให้หายไปแล้ว บนพื้นดินก็ทิ้งไว้ซึ่งรอยแยกที่น่ากลัวอย่างยิ่งเช่นกัน เหมือนว่าเกิดจากดาบเซียนที่มีความแหลมคมมากที่สุดในโลกฟันเข้าให้จนกลายเป็นรอยดาบเป็นนิรันดร์แผลหนึ่งอย่างนั้น รอยดาบนี้ลึกไม่เห็นที่สุดของมัน เหมือนว่าได้จัดการผ่าระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิเซียนมารจากหนึ่งแยกเป็นสองส่วนอย่างนั้น
“ช่างน่ากลัวเหลือเกิน” ทุกคนที่มองเห็นรอยแยกสวรรค์และรอยแยกพื้นดินแล้วต่างรู้สึกสะท้านขึ้นมา เนื่องจากทุกคนล้วนแล้วแต่สามารถเข้าใจได้ว่า สำแสงลักษณะเช่นนี้ที่ยิงลงมาสามารถผ่าระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิเซียนมารทั้งหมดให้แยกออกเป็นสองซีกได้ อีกทั้ง ภายใต้การยิงลงมาของลำแสงสายนี้ ไม่ว่าใครก็ตามต้องถูกสังหารแน่นอน
ภาพเช่นนี้ทำให้ทุกคนถึงกับสั่นเทาขึ้นมา และทำให้ทุกคนได้เข้าใจว่าเพราะอะไรตลอดเวลาที่ผ่านมาจึงไม่เคยได้นำเอาจานเซียนอมตะออกมาใช้เลย อานุภาพของมันนับว่ารุนแรงมากเหลือเกิน และน่าสยองขวัญมากเหลือเกิน เหมือนว่าแม้แต่ระดับปฐมบรรพบุรุษมาก็มีความเป็นไปได้ว่าจะถูกลำแสงสายนี้สังหารได้
กล่าวได้ว่า ทุกคนล้วนแล้วแต่เพิ่งเคยเห็นการยิงลำแสงลักษณะเช่นนี้ของจานเซียนอมตะ แต่ว่า มันก็จะทำให้พวกเขาไม่อาจลืมเลือนไปได้ตลอดชีวิตแล้ว ขณะที่ลำแสงสายนี้ยิงลงมานั้น ได้ยิงให้เกิดเป็นรอยขึ้นกลางจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของพวกเขาเสียแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเวลาใดก็ตาม ขอเพียงนึกถึงลำแสงสายนี้เมื่อใด พวกเขาล้วนแล้วแต่รู้สึกสั่นเทาขึ้นมา กระทั่งกล่าวได้ว่า เมื่อนึกถึงลำแสงลักษณะเช่นนี้แล้ว มันจะกลายเป็นฝันร้ายของพวกเขา
น่ากลัว…แม้แต่ยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิต และผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางก็รู้สึกสั่นเทาเช่นเดียวกัน พวกเขาเองก็ถูกทำให้ตกใจสจนหวาดหวั่นพรั่นพรึง แม้ว่าพวกเขาจะปลุกจานเซียนอมตะให้ตื่นขึ้นมา แต่ว่า พวกเขาเองก็เพิ่งจะได้เห็นกระบวนท่าสังหารเด็ดขาดของจานเซียนอมตะเป็นครั้งแรก พวกเขาเพิ่งจะได้เห็นลำแสงที่น่ากลัวสายหนึ่งเช่นนี้
พวกเขาคิดไปเองว่า พวกเขาเองก็ต้องถูกสังหารภายใต้ลำแสงสายนี้ ไม่น่าเป็นไปได้ที่พวกเขาจะรอดมาได้ด้วยความโชคดี
ตายแล้วรึ…ทุกคนต่างอาศัยสายตาทำการตรวจสอบ เมื่อมองเห็นรอยแยกบนพื้นดินที่ลึกมากสุดจะหยั่งถึงนั่น เนื่องจากทุกคนยังไม่พบเห็นหลี่ชิเย่ เนื่องเพราะลำแสงสายดังกล่าวเมื่อครู่มีประกายเจิดจ้ามากเกินไป ทุกคนล้วนแล้วแต่มองเห็นได้ไม่ชัดเจนภายใต้ลำแสงสายนี้ หลี่ชิเย่ถูกสังหารไปหรือไม่กันแน่
ทุกคนต่างไม่พบกระทั่งเงาของหลี่ชิเย่ หลังจากค้นหาอย่างละเอียดไปรอบหนึ่ง เหมือนว่าภายใต้ลำแสงสายนี้ที่ยิงลงมานั้น หลี่ชิเย่ถูกระเหยโดยตรงไปแล้ว หายวับไปกับตาในพริบตาเดียว และระเหยหายไปจากโลกนับแต่นี้เป็นต้นไป
“ตายไปแล้วกระมัง” ทุกคนต่างรู้สึกว่าคราวนี้หลี่ชิเย่จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อไม่พบกระทั่งเงาของหลี่ชิเย่
“ตายแล้ว ตายแล้วอย่างแน่นอน” ผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทีหนึ่ง เมื่อไม่พบเงาของหลี่ชิเย่ ในที่สุดก็ได้เผยให้เห็นถึงรอยยิ้มขึ้นมา
“ตายแน่นอนอย่างไม่ต้องสงสัย! ”ยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตกล่าวน้ำเสียงน่าเกรงขามว่า “ไม่ว่าใครก็ตาม ด้วยกระบวนท่าสังเหารเด็ดขาดปฐมบรรพบุรุษแล้ว ล้วนแล้วแต่ต้องตาย ในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิเซียนมารไหนเลยปล่อยให้เขามาท้าทายอำนาจของปฐมบรรพบุรุษได้! ”
คำพูดลักษณะเช่นนี้ของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตใช่ว่าเป็นการยกตนข่มท่าน ตรงกันข้าม นี่คือการปลอบใจตัวเองอย่างหนึ่ง เป็นการให้กำลังใจกับตนเอง เป็นการสร้างความมั่นใจให้ตนเอง ให้ตนเองมีความเชื่อมั่น
เนื่องจากกล่าวสำหรับพวกเขาแล้ว หากแม้หนึ่งการโจมตีจากจานเซียนอมตะยังสังหารหลี่ชิเย่ไม่ได้ พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่ายังจะมีสิ่งใดสามารถสังหารหลี่ชิเย่ได้อีกแล้ว
ดังนั้น คำพูดที่พูดออกมาได้อย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิต และผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลาง พูดดั่งกับว่าได้ตอกตะปูปิดฝาโลงเรียบร้อยแล้วอย่างนั้น ก็เพื่อให้ตนเองนั้นมีความมั่นใจ จะมาปฏิเสธผลเช่นนี้ไม่ได้ มิฉะนั้นแล้ว ตัวของพวกเขาเองกำลังจะพังทลายลงแล้ว
“คราวนี้ตายสนิทแล้วจริงๆ ” ทุกคนต่างรู้สึกว่ามาคราวนี้หลี่ชิเย่จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อมองเห็นร่องรอยที่ลึกมากบนพื้นดิน เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้อีกแล้วว่า ภายใต้ลำแสงลักษณะเช่นนี้ที่ยิงลงมานั้น หากหลี่ชิเย่ยังคงไม่ตายล่ะก็ ยังจะมีสิ่งใดบนโลกนี้สามารถฆ่าเขาให้ตายได้เล่า?
ช่าาา…เสียงหนึ่งดังขึ้น มองเห็นพื้นดินขยับนิดหนึ่ง จากนั้นร่างเงาสายหนึ่งพุ่งขึ้นมา เศษหินและดินแตกกระจาย
คนโหดอันดับหนึ่ง หลี่ชิเย่…มีอผู้ร้องเสียงแหลมขึ้นมา หลังจากมองเห็นร่างเงาที่พุ่งขึ้นมาได้ชัดเจน เสียงร้องที่แหลมของเขาเหมือนฉีกท้องฟ้าจนฉีกขาดได้อย่างนั้น
คนโหดอันดับหนึ่ง…ผู้ที่ร้องเสียงแหลมขึ้นมา เมื่อเห็นผู้ที่พุ่งตัวขึ้นมาไม่ได้มีเพียงคนๆ เดียวเท่านั้น ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรถูกทำให้ตกใจจนร้องเสียงแหลมขึ้นมา พูดคำๆ หนึ่งที่ไม่น่าฟังก็คือ เกรงว่ามีผู้ที่ตกใจจนปัสสาวะรดกางเกงไปแล้วขณะที่มองเห็นหลี่ชิเย่
เวลานี้หลี่ชิเย่ที่พุ่งขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้าได้ยืนอยู่บนท้องฟ้า แม้ว่าบนตัวของหลี่ชิเย่ในเวลานี้จะเปื้อนดินโคลนบ้าง ท่าทางดูกระเซอะกระเซิงบ้าง และบนเสื้อก็มีรอยเลือดอยู่บ้าง แต่ เขายังคงมีท่าทีเหมือนดั่งมังกรแลพยัคฆ์ ยังคงมีบุคลิกที่กระฉับกระเฉง ไม่ได้มีร่องรอยที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอะไร
“ตาเฒ่านับว่ายอดเยี่ยมจริงๆ ”หลี่ชิเย่ในเวลานี้แหงนหน้ามองดูรูปแกะสลักขนาดยักษ์ที่อยู่ด้านหน้าตำหนักบรรพบุรุษ หัวเราะและกล่าวว่า “ลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์สายนี้เลียนแบบได้เหมือนจริงๆ เสียดาย จะอย่างไรเสียก็คือของเลียนแบบไม่ใช่ของจริง ไม่เช่นนั้นล่ะก็สามารถสังหารข้าได้จริงๆ เจ้าไม่ได้สิ่งนี้มา แต่เวลานี้มันกลับอยู่ในมือของข้า”
ลำแสงที่ยิงลงมาจากจานเซียนอมตะเมื่อครู่คือลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์ แน่นอนที่สุดมันหาใช้เป็นลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์ที่แท้จริง เป็นผู้เฒ่าอมตะอาศัยสุดยอดฝีมือที่ฝืนลิขิตสวรรค์ทำเลียนแบบขึ้นมา
ลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์ที่แท้จริงนั้นมีอานุภาพที่น่าหวาดผวาอย่างยิ่งจนไม่สามารถจินตนาการได้ ผู้ที่เคยเห็นลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์อย่างแท้จริงนั้นมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น และหลี่ชิเย่ก็คือหนึ่งในจำนวนนั้น
น่าเสียดาย ลำแสงลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์สายนี้ที่อยู่ภายในจานเซียนอมตะเป็นของเลียนแบบ มิฉะนั้นล่ะก็เรียกว่าน่ากลัวเหลือเกิน ถ้าหากว่าในครั้งนั้นผู้เฒ่าอมตะมีลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์ในครอบครอง ไม่เห็นจะตกอยู่ในสภาพเช่นนั้น
ไม่ ไม่ เป็นไปไม่ได้…มาคราวนี้ได้ทำให้ยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางตระหนกจนตะลึงแล้ว เมื่อเห็นว่าหลี่ชิเย่ยังคงมีชีวิตอยู่
ทั้งยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางสองคนหวาดผวาจนต้องร้องเสียงดังขึ้นมาและก้าวถอยหลังติดต่อกันหลายก้าว ในเวลานี้แม้แต่พวกเขาที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะ ชั้นคงความอมตะตลอดกาลพลันขาทั้งสองข้างสั่นเทาทีหนึ่ง ถ้าหากพวกเขาไม่ใช่ระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะ ชั้นคงความอมตะตลอดกาลล่ะก็ พวกเขาคงไม่สามารถยืนได้อย่างมั่นคงแล้วในเวลานี้
พวกเขาในฐานะที่เป็นระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะ ชั้นคงความอมตะตลอดกาลย่อมเข้าใจเป็นอย่างดีว่า ลำแสงเมื่อครู่นั้นมีความสยองขวัญเช่นใด ภายใต้ลำแสงสายนี้ยังฆ่าไม่ตายล่ะก็ มันบ่งบอกถึงสิ่งใด ดังนั้น นาทีนี้ไม่ว่าจะเป็นยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตหรือผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางล้วนถูกทำให้ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ
“เขา เขา เขายังคงเป็นคนอยู่อีกรึ? ” ทุกคนต่างจ้องมองดูหลี่ชิเย่ ต่างถูกทำให้ตะลึง ทุกคนล้วนแล้วแต่จินตนาการไม่ได้ว่า ภายใต้การยิงลงมาของลำแสงสายนี้ยังคงทำให้คนตายไม่ได้ นั่นเท่ากับดำรงอยู่ในฐานะอย่างไรก็นแน่ ที่พวกเขาจินตนาการได้เป็นลำดับแรกก็คือ หลี่ชิเย่ยังคงเป็นคนอีกหรือนี่? ”
“โลกนี้ยังมีคนแบบนี้อีกหรือ? ” มีระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะถูกทำให้ตกใจจนเข่าอ่อนทั้งสองข้าง ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ถูกทำให้ต้องตกใจโดยตรงไม่กล้ามองไปที่หลี่ชิเย่ ในขณะนี้ขอเพียงสายตาของหลี่ชิเย่มองมา เกรงว่าก็สามารถทำให้พวกเขาตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อแล้ว
ไร้เทียมทาน…สุดท้าย มีระดับบรรพบุรุษที่เก่ากะลายิ่งทำได้แค่เอ่ยคำๆ นี้ออกมา
“เสียดาย ไม่สามารถฆ่าข้าให้ตายได้” หลี่ชิเย่มองดูยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตกับผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางแวบหนึ่ง หัวเราะทีหนึ่งและกล่าวว่า “สิ่งนี้นับว่าน่ากลัวโดยแท้ แต่ จะอย่างไรเสียก็ขาดตรงนั้นไปนิดหนึ่ง สังหารข้าไม่ได้”
เป็นความจริง ถ้าหากว่ามันคือลำแสงลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์จริงๆ สามารถสังหารหลี่ชิเย่ได้ กระทั่งกล่าวได้ว่าขอเพียงเป็นลำแสงแรกเริ่มดึกดำบรรพ์สามารถสังหารสิ้นผู้ดำรงอยู่ในสถานะใดๆ ก็ตาม แต่ มันไม่ใช่ของจริง
เจ้า เจ้า เจ้าเป็นใคร…ในเวลานี้ แม้แต่ประเภทยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตที่พบกับอันตรายมานับไม่ถ้วน พบเจออุปสรรคมานับไม่ถ้วน ยังคงถูกทำให้ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ เมื่อสายตาของหลี่ชิเย่ที่จ้องมองมา เขาถึงกับก้าวถอยหลังไปหลายก้าว
ในฐานะที่เป็นถึงระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะ ชั้นคงความอมตะตลอดกาลขั้นสมบูรณ์ เขานึกไม่ออกว่าในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิเซียนมารได้ปรากฎผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะน่ากลัวเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน เวลานี้หากจะให้เขาประเมินกำลังความสามารถของหลี่ชิเย่ เช่นนั้นล่ะก็ เขาต้องเป็นเจียงฉางฉุนคนที่สองอย่างแน่นอน
แต่ทว่า หากจะบอกว่าในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิเซียนมารได้ปรากฎเจียงฉางฉุนคนที่สองขึ้นมา เป็นไปไม่ได้ที่จะเงียบเชียบโดยที่ในโลกนี้ไม่มีใครรู้เลยสักคนเช่นนี้ ปัญหาเวลานี้ก็คือไม่มีใครรู้
“คนโหดอันดับหนึ่ง หลี่ชิเย่“ หลี่ชิเย่ยิ้มอ่อนโยน
คนโหดอันดับหนึ่ง…เวลานี้ ฉายาเช่นนี้ไม่เพียงถูกสลักเอาไว้ในใจของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลาง ยังได้สลักอยู่ในใจของทุกคน
“เอาล่ะ ควรสิ้นสุดได้แล้ว” หลี่ชิเย่หัวเราะทีหนึ่งและกล่าวว่า “ข้าลงมือล่ะนะ” กล่าวจบคำ หนึ่งหมัดถูกปล่อยออกไป
เสียงตูมดังสนั่น หนึ่งหมัดที่ซัดออกไปตรงๆ ไม่ได้มีความลึกซึ้งยอดเยี่ยมอะไร ไม่มีการเปลี่ยนแปลงของกระบวนท่า ทะลวงยาวไปตรงๆ พลันบดขยี้ทุกอย่างจนละเอียด พลันทำลายทุกอย่างแตกสลาย ไม่มีอะไรสามารถต้านได้
ขณะที่หนึ่งหมัดนี้โจมตีเข้ามานั้น จะเป็นยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตก็ดี หรือผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางก็ช่าง พวกเขาต่างรู้ว่าตนเองนั้นไม่สามารถต้านรับหมัดนี้เอาไว้ได้ แต่ว่า ความที่ต้องการมีชีวิตอยู่ต่อทำให้พวกเขาคำรามเสียงยาวขึ้นมาโดยสัญชาตญาณ พลันโจมตีด้วยของวิเศษชิ้นแล้วชิ้นเล่า และสำแดงสุดยอดสัจธรรมสูงสุด หวังจะต้านหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่เอาไว้ด้วยพลังสัจธรรมที่ยิ่งใหญ่
แต่ว่า ท้ายที่สุดแล้วเสียงปังเสียงหนึ่งดังขึ้น ฝุ่นผงร่วงลงพื้น หนึ่งหมัดทะลวงทุกสิ่งทุกอย่าง
เวลานี้มองเห็นยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตกับผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลาง ทั้งสองคนถูกฝังเลี่ยมเอาไว้บนพื้นดิน โดยร่างของพวกเขาถูกฝังเลี่ยมอยู่ตรงนั้นอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย เหมือนเป็นงานศิลปะชิ้นหนึ่งอย่างนั้น
เลือดสดๆ ค่อยๆ ไหลรินย้อมพื้นดินจนแดงฉาน เวลานี้เมื่อมองไปแล้จึงพบว่า ทรวงอกของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางถูกหนึ่งหมัดซัดจนทะลุ
หนึ่งหมัดนี้ไม่เพียงซัดทะลุอกของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลาง ทั้งยังทำลายชะตาแท้ของพวกเขาจนแหลกละเอียด พลันทำให้จิตวิญญาณพวกเขาแตกสลายทันที เสียชีวิตภายใต้หมัดเดียวของหลี่ชิเย่
ร่างของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางถูกฝังเลี่ยมอยู่ตรงนั้น ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้างมาก แววตาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและผิดหวัง พวกเขาผาดโผนมาชั่วชีวิต ไร้เทียมทานตลอดกาล เป็นที่เคารพยำเกรงของคนทั่วหล้า อย่างไรก็ตาม มาวันนี้กลับต้องมาตายด้วยน้ำมือของชนรุ่นหลัง สิ่งนี้กล่าวสำหรับพวกเขาแล้ว ช่างเป็นเรื่องที่ไม่เต็มใจอะไรอย่างนั้น
แต่ทว่า ภายใต้หนึ่งหมัดที่สังหารเด็ดขาดของหลี่ชิเย่ ของวิเศษของพวกเขาแม้จะทรงพลังมากกว่านี้ และเคล็ดวิชาที่ยอดเยี่ยมลึกซึ้งที่สุดก็ไร้ประโยชน์ แนวป้องกันของพวกเขา การต่อต้านขัดขืนของพวกเขาล้วนแล้วแต่ดูจะไร้เรี่ยวแรงอะไรอย่างนั้น
นี่แหละคือความจริงที่ทำให้พวกเขารู้สึกสิ้นหวังมากที่สุด
ทุกคนต่างรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง มองดูยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางที่ถูกฝังเลี่ยมเอาไว้อยู่ตรงนั้นอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
………………………………………………………………………………………….